Eorum enim omnium multa praetermittentium, dum eligant aliquid, quod sequantur, quasi curta sententia; A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus.
Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Ut aliquid scire se gaudeant? Quid de Pythagora? Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Nonne igitur tibi videntur, inquit, mala? Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Recte dicis;
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis? Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Hos contra singulos dici est melius. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Quid est igitur, inquit, quod requiras? Tamen a proposito, inquam, aberramus. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem,
verbi gratia propter voluptatem, nos amemus; Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.
Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Materiam vero rerum et copiam apud hos exilem, apud illos uberrimam reperiemus. Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur.
Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Haeret in salebra. Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Quamquam te quidem video minime esse deterritum. Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc. Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Duo Reges: constructio interrete. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Quae contraria sunt his, malane? Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes. Bork Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat.
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek