Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Dolere malum est: in crucem qui agitur, beatus esse non potest. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Cur iustitia laudatur? Nam si amitti vita beata potest, beata esse non potest.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Duo Reges: constructio interrete. Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas;
Atqui perspicuum est hominem e corpore animoque constare, cum primae sint animi partes, secundae corporis. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus;
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Quarum cum una sit, qua mores conformari putantur, differo eam partem, quae quasi stirps ets huius
quaestionis. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus; Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Sed existimo te, sicut nostrum Triarium, minus ab eo delectari, quod ista Platonis, Aristoteli, Theophrasti orationis ornamenta neglexerit. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Tum Torquatus: Prorsus, inquit, assentior; Quae fere omnia appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. Odium autem et invidiam facile vitabis. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant?
Ille vero, si insipiens-quo certe, quoniam tyrannus -, numquam beatus; Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Claudii libidini, qui tum erat summo ne imperio, dederetur.
At enim hic etiam dolore. Quo studio cum satiari non possint, omnium ceterarum rerum obliti níhil abiectum, nihil humile cogitant; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus.
Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Sed vobis voluptatum perceptarum recordatio
vitam beatam facit, et quidem corpore perceptarum.
Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Princeps huius civitatis Phalereus Demetrius cum patria pulsus esset iniuria, ad Ptolomaeum se regem Alexandream contulit. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Bork
English
Arabic
French
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek