Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Habent enim et bene longam et satis litigiosam disputationem. In schola desinis. Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -; Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Nihil ad rem! Ne sit sane; Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Ea possunt paria non esse.
Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Idemne, quod iucunde? Id est enim, de quo quaerimus. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam.
Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Haec bene dicuntur, nec ego repugno, sed inter sese ipsa pugnant. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Ea, quae dialectici nunc tradunt et docent, nonne ab illis instituta sunt aut inventa sunt? Non laboro, inquit, de nomine. Duo Reges: constructio interrete.
Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Si mala non sunt, iacet
omnis ratio Peripateticorum. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Sextilio Rufo, cum is rem ad amicos ita deferret, se esse heredem Q. Inde sermone vario sex illa a Dipylo stadia confecimus. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Sed tamen intellego quid velit. De vacuitate doloris eadem sententia erit. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Praeclarae mortes sunt imperatoriae;
Hoc simile tandem est? Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Illa tamen simplicia, vestra versuta. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?
Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Itaque contra est, ac dicitis; Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat.