At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quis Aristidem non mortuum diligit?
Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur. Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Polycratem Samium felicem appellabant. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.
Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Nunc vides, quid faciat. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Sed haec omittamus; Sit, inquam, tam facilis, quam vultis, comparatio voluptatis, quid de dolore dicemus? Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Bork
Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Qui convenit? Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Quam tu ponis in
verbis, ego positam in re putabam. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Que Manilium, ab iisque M. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Duo Reges: constructio interrete. Satis est ad hoc responsum. Cur iustitia laudatur? Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Sin aliud quid voles, postea. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Quis est tam dissimile homini. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero.
Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Hunc vos beatum; Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere. Primum divisit ineleganter; Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus.
Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur;
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek