Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Suo genere perveniant ad extremum;
Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat.
Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio. Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Duo Reges: constructio interrete.
Tu enim ista lenius, hic
Stoicorum more nos vexat. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Si quae forte-possumus. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis. Verum hoc idem saepe faciamus.
Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Propter nos enim illam, non propter eam nosmet ipsos diligimus. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Laboro autem non sine causa; Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Nihilo beatiorem esse Metellum quam Regulum. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; An dubium est, quin virtus ita maximam partem optineat in rebus humanis, ut reliquas obruat? Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Quo modo autem philosophus loquitur?
Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Nam adhuc, meo fortasse vitio, quid ego quaeram non perspicis. Hoc non est positum in nostra actione. Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Quae in controversiam veniunt, de iis, si placet, disseramus. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.
Sint modo partes vitae beatae.
Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Sed residamus, inquit, si placet. Minime vero, inquit ille, consentit.
Non enim iam stirpis bonum quaeret, sed animalis. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Tenent mordicus.
English
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek