Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Nos cum te, M. Quid loquor de nobis, qui ad laudem et ad decus nati, suscepti, instituti sumus? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Itaque sensibus rationem adiunxit et ratione effecta sensus non reliquit. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Progredientibus autem aetatibus sensim tardeve potius quasi nosmet ipsos cognoscimus.
Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Magni enim aestimabat pecuniam non modo non contra leges, sed etiam legibus partam. Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.
Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Sed hoc sane concedamus. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse;
An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Qui autem voluptate vitam effici beatam putabit, qui sibi is
conveniet, si negabit voluptatem crescere longinquitate? Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur.
Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni? In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata. Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Poterat autem inpune;
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Sin autem eos non probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque hoc frequenter dici solet a vobis, non intellegere nos, quam dicat Epicurus voluptatem. Negare non possum. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Duo Reges: constructio interrete. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.
Ad eos igitur converte te, quaeso.
Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Quae fere omnia
appellantur uno ingenii nomine, easque virtutes qui habent, ingeniosi vocantur. At iam decimum annum in spelunca iacet. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.