Tum mihi Piso: Quid ergo? Gracchum patrem non beatiorem fuisse quam fillum, cum alter stabilire rem publicam studuerit, alter evertere. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?
Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Color egregius, integra valitudo, summa gratia, vita denique conferta voluptatum omnium varietate.
Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; ALIO MODO. Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Itaque contra est, ac dicitis; Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium. At negat Epicurus-hoc enim vestrum lumen estquemquam, qui honeste non vivat, iucunde posse vivere. Non laboro, inquit, de nomine. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Itaque a sapientia praecipitur se ipsam, si usus sit, sapiens ut relinquat. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quae duo sunt, unum facit. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
Paria sunt igitur. Quid enim necesse est, tamquam
meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Post enim Chrysippum eum non sane est disputatum. Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum; Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris; Duo Reges: constructio interrete. Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus.
Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur; Res enim concurrent contrariae. Quo modo?
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. At, si voluptas esset bonum, desideraret. Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt. Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis.
Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Ita multa dicunt, quae vix intellegam. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut
neget. Qui convenit? Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem. Quonam, inquit, modo? Sint modo partes vitae beatae. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Saepe ab Aristotele, a Theophrasto mirabiliter est laudata per se ipsa rerum scientia;
Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere? Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Ergo in utroque exercebantur, eaque disciplina effecit tantam illorum utroque in genere dicendi copiam. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Sed quot homines, tot sententiae;