Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse? Equidem e Cn. Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Tum mihi Piso: Quid ergo? Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Verum hoc idem saepe faciamus. Venit ad extremum; Et quidem Arcesilas tuus, etsi fuit in disserendo pertinacior, tamen noster fuit; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.
Duo enim genera quae erant, fecit tria. In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Neutrum vero, inquit ille. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Ego vero isti, inquam, permitto. Id est enim, de quo quaerimus.
Cui Tubuli nomen odio non est? Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Me igitur ipsum ames oportet, non mea, si veri amici futuri sumus. Quare conare, quaeso. Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Beatus sibi videtur esse moriens. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?
Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro; Quam illa ardentis amores excitaret sui! Cur tandem?
Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Laboro autem non sine causa;
Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.
Sullae consulatum? Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quicquid enim a sapientia proficiscitur, id continuo debet expletum esse omnibus suis partibus;
Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet? Quid iudicant sensus? Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Quod autem in homine praestantissimum atque optimum est, id deseruit. Itaque his sapiens semper vacabit. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Audeo dicere, inquit. Nihil minus, contraque illa hereditate dives ob eamque rem laetus.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Hoc sic expositum dissimile est superiori. Mihi enim satis est, ipsis non satis. An hoc usque quaque, aliter in vita? Duo Reges: constructio interrete. Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter. Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere? Si enim ad populum me vocas, eum.
Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Nihil illinc huc pervenit. Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur. Atque haec ita iustitiae propria
sunt, ut sint virtutum reliquarum communia. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus; Quis hoc dicit? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet.