Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate. Illi enim inter se dissentiunt. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret?
Sed ad bona praeterita redeamus. Sin autem ad animum, falsum est, quod negas animi ullum esse gaudium, quod non referatur ad corpus. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Eaedem res maneant alio modo. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Quid dubitas igitur mutare principia naturae? Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio?
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers?
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Hic ambiguo ludimur. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Sed quid attinet de rebus tam
apertis plura requirere? Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus;
Duo Reges: constructio interrete. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don. Quod cum accidisset ut alter alterum necopinato videremus, surrexit statim.
In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat;
Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Nullus est igitur cuiusquam dies natalis. Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Ut placet, inquit, etsi enim illud erat aptius, aequum cuique concedere. Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur?
Tubulo putas dicere? Et homini, qui ceteris animantibus plurimum praestat, praecipue a natura nihil datum esse dicemus? Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis. Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Aliud igitur esse censet gaudere, aliud non dolere. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Et
quidem, inquit, vehementer errat;
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Deutsch
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek