Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus; Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Peccata paria. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.
Negabat igitur ullam esse artem, quae ipsa a se proficisceretur; Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas. Itaque contra est, ac dicitis; Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt.
Ac tamen, ne cui loco non videatur esse responsum, pauca etiam nunc dicam ad reliquam orationem tuam. Expressa vero in iis aetatibus, quae iam confirmatae sunt. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Nullis enim partitionibus, nullis definitionibus utuntur ipsique dicunt ea se modo probare, quibus natura tacita adsentiatur.
Utilitatis causa amicitia est quaesita. Equidem etiam Epicurum, in physicis quidem, Democriteum puto. Quo igitur, inquit, modo? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt,
paria noluerunt. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit? Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium, multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Duo Reges: constructio interrete. Scisse enim te quis coarguere possit? Sed est forma eius disciplinae, sicut fere ceterarum, triplex: una pars est naturae, disserendi altera, vivendi tertia. Illi enim inter se dissentiunt. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Nam diligi et carum esse iucundum est propterea, quia tutiorem vitam et voluptatem pleniorem efficit. Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
Atqui pugnantibus et contrariis studiis consiliisque semper utens nihil quieti videre, nihil tranquilli potest. Quid est igitur, cur ita semper deum appellet Epicurus beatum et aeternum? Quaerimus enim finem bonorum. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Octavio fuit, cum illam severitatem in eo filio adhibuit, quem in adoptionem D. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur.
Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Eaedem res maneant alio modo. Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Que Manilium, ab iisque M. Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Nihil opus est exemplis hoc facere longius.
Sin autem eos non
probabat, quid attinuit cum iis, quibuscum re concinebat, verbis discrepare? Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Videmus igitur ut conquiescere ne infantes quidem possint. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Summae mihi videtur inscitiae.
Sunt enim prima elementa naturae, quibus auctis vírtutis quasi germen efficitur. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Quodsi ipsam honestatem undique pertectam atque absolutam.