Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Est tamen ea secundum naturam multoque nos ad se expetendam magis hortatur quam superiora omnia. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Immo videri fortasse. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones. Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Duo Reges: constructio interrete. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Dat enim intervalla et relaxat. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare?
Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quare ad ea primum, si videtur; Bork Tubulo putas dicere? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Pugnant Stoici cum Peripateticis. Cetera illa adhibebat, quibus demptis negat se Epicurus intellegere quid sit bonum. Quis Aristidem non mortuum diligit? Sic exclusis sententiis reliquorum cum praeterea nulla esse possit, haec antiquorum valeat necesse est. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Sed venio ad inconstantiae crimen, ne saepius dicas me aberrare; Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Cur id non ita
fit? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Verum hoc loco sumo verbis his eandem certe vim voluptatis Epicurum nosse quam ceteros. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;
Quare obscurentur etiam haec, quae secundum naturam esse dicimus, in vita beata; At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Nihil enim arbitror esse magna laude dignum, quod te praetermissurum credam aut mortis aut doloris metu. Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse?
Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Bork Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?
Et nemo nimium beatus est; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Prioris generis est docilitas, memoria; Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem
vivere. Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest. Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Duo enim genera quae erant, fecit tria. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni.
Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor; Eaedem enim utilitates poterunt eas labefactare atque pervertere. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Si enim ita est, vide ne facinus facias, cum mori suadeas. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Tantum dico, magis fuisse vestrum agere Epicuri diem natalem, quam illius testamento cavere ut ageretur. Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.
Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Nescio quo modo praetervolavit oratio. Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Intellegi quidem, ut propter aliam quampiam rem, verbi gratia propter voluptatem, nos amemus;
English
Arabic
French
Spanish
Portuguese
Turkish
Dutch
Italiano
Russian
Romaian
Portuguese (Brazil)
Greek